شبکه های اجتماعی 

اینکوترمز

زمان مطالعه: 4 دقیقه اینکوترمز 2020: راهنمای کامل مفاهیم و قوانین اینکوترمز (Incoterms)، که مخفف “International Commercial Terms” است، مجموعه‌ای از اصطلاحات تجاری بین‌المللی است که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) تدوین شده و قواعد استانداردی برای تفسیر شرایط فروش در معاملات بین‌المللی ارائه می‌دهد. اینکوترمز 2020 آخرین نسخه این قوانین است که از 1 ژانویه 2020 به اجرا ...

4 دقیقه
0 دیدگاه
اتحاد بین‌المللی تجارت ساینا
زمان مطالعه: 4 دقیقه

اینکوترمز 2020: راهنمای کامل مفاهیم و قوانین

اینکوترمز (Incoterms)، که مخفف “International Commercial Terms” است، مجموعه‌ای از اصطلاحات تجاری بین‌المللی است که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) تدوین شده و قواعد استانداردی برای تفسیر شرایط فروش در معاملات بین‌المللی ارائه می‌دهد. اینکوترمز 2020 آخرین نسخه این قوانین است که از 1 ژانویه 2020 به اجرا درآمده است. در این راهنما، تمامی قوانین و بخش‌های اینکوترمز 2020 را به همراه مثال‌های کاربردی توضیح خواهیم داد.

 

گروه E

  • EXW (Ex Works – تحویل درب کارخانه)

تحویل کالا زمانی انجام می‌شود که فروشنده کالا را در محل خود (کارخانه، انبار و غیره) به خریدار ارائه دهد. تمام هزینه‌ها و مسئولیت‌ها از این نقطه به عهده خریدار است.

مثال: فرض کنید یک تولیدکننده لوازم الکترونیکی در ایران کالاهای خود را به خریدار در آلمان می‌فروشد. طبق شرط EXW، تولیدکننده باید کالاها را در محل کارخانه خود آماده کند و خریدار باید ترتیب حمل و نقل، بیمه و ترخیص کالا را بدهد.

 

گروه F

  • FCA (Free Carrier – تحویل به حمل‌کننده)

تحویل زمانی انجام می‌شود که فروشنده کالا را به حمل‌کننده‌ای که خریدار تعیین کرده، تحویل دهد. این می‌تواند در محل فروشنده یا محل دیگری باشد.

مثال: یک صادرکننده فرش ایرانی توافق می‌کند که کالا را به حمل‌کننده‌ای که خریدار فرانسوی تعیین کرده، تحویل دهد. فروشنده مسئول ترخیص صادرات است، اما از آن نقطه به بعد، مسئولیت‌ها به خریدار منتقل می‌شود.

 

  • FAS (Free Alongside Ship – تحویل کنار کشتی)

تحویل زمانی انجام می‌شود که فروشنده کالا را در کنار کشتی تعیین‌شده توسط خریدار در بندر مبدا قرار دهد.

مثال: یک فروشنده فولاد در ایران باید فولاد را در بندر عباس در کنار کشتی قرار دهد. خریدار، که در چین است، مسئول بارگیری فولاد روی کشتی و سایر هزینه‌ها و ریسک‌های بعدی است.

 

  • FOB (Free on Board – تحویل روی عرشه کشتی)

تحویل زمانی انجام می‌شود که کالا روی عرشه کشتی تعیین‌شده توسط خریدار در بندر مبدا قرار گیرد. ریسک و هزینه‌ها از این نقطه به خریدار منتقل می‌شود.

مثال: یک صادرکننده پسته در ایران کالا را در بندر امام خمینی روی عرشه کشتی می‌گذارد. خریدار آمریکایی مسئول تمام هزینه‌ها و ریسک‌های بعدی از جمله حمل و نقل و بیمه است.

 

گروه C

  • CFR (Cost and Freight – هزینه و کرایه حمل تا بندر مقصد)

فروشنده باید هزینه‌ها و کرایه حمل لازم برای آوردن کالا به بندر مقصد را بپردازد، اما ریسک از لحظه‌ای که کالا روی عرشه کشتی قرار می‌گیرد به خریدار منتقل می‌شود.

مثال: یک صادرکننده فرش ایرانی موافقت می‌کند فرش‌ها را به بندر هامبورگ آلمان بفرستد. صادرکننده هزینه حمل تا هامبورگ را می‌پردازد، اما ریسک از لحظه بارگیری روی کشتی به خریدار منتقل می‌شود.

 

  • CIF (Cost, Insurance and Freight – هزینه، بیمه و کرایه حمل تا بندر مقصد)

مانند CFR، اما فروشنده باید بیمه دریایی برای کالاها تا بندر مقصد را نیز تامین کند.

مثال: همان صادرکننده فرش علاوه بر هزینه حمل، هزینه بیمه دریایی تا بندر هامبورگ را نیز می‌پردازد. ریسک همچنان از لحظه بارگیری به خریدار منتقل می‌شود.

 

  • CPT (Carriage Paid To – کرایه حمل تا مقصد)

فروشنده هزینه حمل کالا تا مقصد تعیین‌شده را پرداخت می‌کند، اما ریسک از زمانی که کالا به حمل‌کننده اول تحویل داده می‌شود، به خریدار منتقل می‌شود.

مثال: یک تولیدکننده مبلمان ایرانی مبلمان را تا انبار خریدار در پاریس می‌فرستد. تولیدکننده هزینه حمل تا پاریس را می‌پردازد، اما ریسک از زمانی که مبلمان به حمل‌کننده در تهران تحویل داده می‌شود، به خریدار منتقل می‌شود.

 

  • CIP (Carriage and Insurance Paid To – کرایه حمل و بیمه تا مقصد)

مانند CPT، اما فروشنده باید بیمه کالاها تا مقصد تعیین‌شده را نیز فراهم کند.

مثال: تولیدکننده مبلمان علاوه بر هزینه حمل تا پاریس، هزینه بیمه تا پاریس را نیز می‌پردازد. ریسک همچنان از زمان تحویل به حمل‌کننده در تهران به خریدار منتقل می‌شود.

 

گروه D

  • DAP (Delivered at Place – تحویل در محل تعیین‌شده)

تحویل زمانی انجام می‌شود که کالا در محل تعیین‌شده به خریدار ارائه شود. فروشنده تمام هزینه‌ها و ریسک‌ها را تا مقصد تعیین‌شده می‌پذیرد.

مثال: یک صادرکننده زعفران در ایران کالا را تا درب انبار خریدار در تورنتو کانادا می‌فرستد. صادرکننده تمامی هزینه‌ها و ریسک‌ها را تا تحویل در تورنتو می‌پذیرد.

 

  • DPU (Delivered at Place Unloaded – تحویل در محل تعیین‌شده با تخلیه)

تحویل زمانی انجام می‌شود که کالا در محل تعیین‌شده تخلیه شده و به خریدار ارائه شود. فروشنده تمامی هزینه‌ها و ریسک‌ها تا تخلیه در مقصد تعیین‌شده را بر عهده دارد.

مثال: یک فروشنده فرش ایرانی موافقت می‌کند که فرش‌ها را تا انبار خریدار در نیویورک تحویل دهد و تخلیه کند. فروشنده تمامی هزینه‌ها و ریسک‌ها تا تخلیه در انبار نیویورک را بر عهده دارد.

 

  • DDP (Delivered Duty Paid – تحویل در محل تعیین‌شده با پرداخت عوارض گمرکی)

فروشنده تمامی هزینه‌ها و ریسک‌ها، شامل عوارض گمرکی در مقصد، را بر عهده دارد تا کالا به خریدار تحویل داده شود.

مثال: یک تولیدکننده پسته ایرانی موافقت می‌کند پسته‌ها را تا درب انبار خریدار در لندن با پرداخت تمامی عوارض گمرکی تحویل دهد. تولیدکننده تمامی هزینه‌ها و ریسک‌ها تا تحویل در لندن را بر عهده دارد.

 

نتیجه‌گیری

اینکوترمز 2020 با تعریف دقیق وظایف، هزینه‌ها و ریسک‌ها در هر مرحله از زنجیره تامین بین‌المللی، به شفافیت و کارایی در تجارت بین‌المللی کمک می‌کند. با درک دقیق این اصطلاحات، شما می‌توانید شرایط بهتری را برای معاملات خود تنظیم کرده و از بروز اختلافات و مشکلات احتمالی جلوگیری کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره در زمینه استفاده از اینکوترمز در معاملات بین‌المللی خود، با کارشناسان ما در اتحاد بین‌المللی تجارت ساینا تماس بگیرید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *